Şehitler ölür mü hiç?

Bugünlerde en çok midemi bulandıran ve aklımın bir türlü almadığı cümle şu; "PKK nın hain saldırısının ardından bölgede operasyonlar başladı...".

Amerikan filmlerinde de en gıcık olduğum şeydi; tüm olay biter, taa arkalardan polis sirenleri duyulmaya başlanır. Birader adamlar 45 dakikadır birbirini öldürüyor, polis yeni mi geliyor derdim çocuk aklımla...

Usta, sen niye bunların bizi öldürmesini bekliyorsun? Sen niye gidip gerekeni yapmıyorsun? Sen Devlet değil misin? Senin ordun yok mu? Benim askerim koyun sürüsü mü? PKK akıllı da biz niye salağız?

Abiler asfaltı kaldırmış, 400 kg patlayıcıyı güzelce yerleştirmiş, o asfaltı tekrar kapatmış, aynı işlemi güneydoğunun her karışına yapmış, bizim askerler hala o yollardan geçip patır patır havaya uçuyor. Aklımı oynatacağım.

Senin istihbaratın anca vatandaşın telefonunu dinleyecek kadar olursa, sen işi gücü bırakıp masum insanları içeri attıracak delil üretmekle uğraşırsan, sen pkk nın militanlarınının ayağına mahkeme götürüp davul zurna ile karşılanmalarına ses çıkarmazsan, sen şehit ailelerini tebrik edip artık iyice işin bokunu çıkartırsan, vallahi biz bugünlerimize dua edelim, söyleyeyim. Tesadüfen yaşıyoruz içine ettiğimin memleketinde.

Bir diğer midemi bulandıran klişe de şehitler ölmez vatan bölünmez klişesi. Bayılıyorum öyle maçlarda falan millet bunu bağırınca...

Şehitler ölmezmiş...

Bak kardeşim, git şimdi, dün boşbakanın maça götürdüğü o kuzucuğu karşına al, yere çömel bir zahmet ki göz teması kurabilesin.. Hah, şimdi bak o gözlere ve de ki "şehitler ölmez, vatan bölünmez evladım". Sonra o kuzucuk bir sorsun bakayım sana "peki o zaman babam ne zaman eve gelecek?" diye...

Ver cevabını, sonra yine bağırırsın şehitler ölmez diye...

Şehitler ölüyor, bi bu gerizekalılığın ve bu gerizekalıların sonu gelmiyor memlekette bir türlü...