Sen + Ben + O = BİZ

İsimler vardı ben küçükken. Baran vardı, Berfin vardı, Ayşe vardı, Mustafa vardı. Büyüdüm ve gördüm ki artık sadece Türk var, Kürt var...

İsimler vardı;

Fatma Teyze, Saadet Teyze derdik.. Sokakta görünce "nasılsın Ayşe Abla?" diye sorardık... Büyüdüm ve gördüm ki artık sadece türbanlı, türbansız var...

İsimler vardı, henüz çocuktum ben;

Hürriyet, Kelebek, Güneş, Tercüman, Tan, Bulvar vardı... Kimisini alenen alır okurduk, kimisini gizlice, büyükler görmesin diye... Büyüdüm ve gördüm ki artık sadece yandaş gazete var. Biri diğerine göre yandaş... İsimler yok artık.

İsimler vardı... Çok da eski değil;

Mustafa Kemal Atatürk, İsmet İnönü derdik...

Artık iki ayyaş diyorlar...

Ben küçükken paralel sadece geometri kitaplarında, hoca camideydi...

Büyüdüm ve gördüm ki, paralel her yerde, Hoca Pensilvanya'da artık.

Çankaya vardı ben küçükken. Saray Dolmabahçe idi. Aksaray doğduğum semtin adıydı sadece....

Artık büyüdüm... Görüyorum ki, isimler yok artık. Sadece "bizden" ve "onlardan" var.

2015 ten dileğim; sen'i, ben'i, o'nu birleştirip, eskisi gibi "biz" olmaktır.

İsimlerimiz olsun sadece, dedelerimizin kulağımıza fısıldadığı...

Biraz huzur, çokca sağlık, bolca sabır olsun bir de...

Hepsi lazım olacak sanki.......

Mutlu Yıllar!